Kort maar prachtig
Ooit had ik een projectje. Dat doe ik soms, en dat is vaak best leuk. Nog vaker kap ik er na een paar keer proberen weer mee, want dan heb ik het wel gezien. Zo’n projectje was ook Kort maar prachtig. Een verzameling verhaaltjes van een paar zinnen, een paar regels, een paar woorden soms. Het was zo leuk dat ik er hieronder een paar heb neergezet.
Verduistering
Zij komen nader tot elkaar. Vaak zweven wij tussen hen in, gevangen in de leegte van het niets, maar niet vandaag. Zij zullen samensmelten – voor het oog althans. De nacht verstikt de dag. Een moment van duisternis, een middag in het donker. Dan laten zij los en is alles zoals het altijd is geweest. Zij daar, en zij daar. En wij ertussenin.
Waaien
Een krant. Niet één vel, een dik pak papier koos het luchtruim. Het werd opgetild, bruut neergesmeten, weer gepakt en meters verder tegen een huis kapotgeslagen. Woorden dwarrelden omhoog, hun onvermijdelijk sterven tegemoet.
Mijn haar zat in de war. Lees meer “Kort maar prachtig”
